Geurloze poep
Geintje natuurlijk.
Het programma wat aanstond was “Onze Boerderij”, uiteraard met Yvon Jaspers. Bijzonder hoe die vrouw het voor elkaar krijgt om heel het jaar met wat boeren op TV te verschijnen. Persoonlijk vind ik dat ze dit thema wel een beetje uitmelkt.
Bij het woord melken moet ik altijd aan Lennart Monster denken, weet eerlijk gezegd ook niet waarom.
In ieder geval, het programma “Onze Boerderij”. Waanzinnig interessant.
Je leert echt een hele Hoop (Remco)
Bijvoorbeeld van Steffi over de jaarlijkse keuring van het fokken van potentiele topsport paarden. Dat kon zij heel erg beeldend. Ze zei daarover (misschien in iets andere bewoording) het volgende: “Alle mensen die op de tribune zitten hebben een merrie, en zoeken dus een geschikte hengst om ze te laten palen. Je moet dat zo zien, zij hebben een Inge de Bruijn en zoeken dus een Pieter van den Hoogenband, om die erop te zetten”
Het schijnt dat Pieter van den Hoogenband diezelfde avond al op de stoep stond bij Inge de Bruin.
Bron: www.nieuwsfeitjes2020.nl/pietervdhwileenveulenmakenmetinge
In Stolwijk bestaat deze dekwijze echter al heel lang. Niet voor niks dat we wedstrijden hebben gespeeld met 3 van den Heuvels in het veld, of zelfs een keer met 4 Monsters. Om te bewijzen dat dit niet een unieke situatie is, of iets van de laatste generatie verwijs ik u naar ons 2e herenteam. Daarin spelen 2 Snoeks en maar liefst 3 Verdoolds. (Volgend seizoen misschien zelfs 4?!)
Onze dorpse, boerenachtergrond heeft een bizar succesvolle volleybalformule weten te creëren.
Waarvoor dank aan onze (voor)ouders.
In een grote stad als Utrecht zijn ze hier totaal niet mee bezig. Dat bleek ook wel afgelopen zaterdag. Al kan ik me niets anders voorstellen dan dat Utrecht ondertussen al uitvoerig bezig is om een dekprogramma op te stellen. Succes & veel plezier mannen!
Het draaide in de uitzending niet alleen om Steffi, gelukkig niet. Wat mij misschien wel het meest is bijgebleven is het bezoek van Yvon aan boer Jan Dirk. Zij boeren namelijk “natuurlijk efficiënt”.
Zo gebruiken de koeien geen antibiotica en houden ze hun hoorns. De koeien eten voornamelijk alleen maar gras. Vinden ze heerlijk. Het mooie gevolg daarvan is dat de bodem van de grasvelden steeds kwalitatief steeds beter wordt, wat de pens van de koe vervolgens ook weer verbetert. En dat zie je uiteindelijk, aan de poep van de koe. En hoe zie je nu dat het goeie poep is, hoor ik u vragen.
Dat zal ik u vertellen.
Bij goede poep, komen de mestvliegen er direct op af. Zoals ons publiek altijd op onze wedstrijden af komt. (Helaas voorlopig wel voor de laatste keer). Yvon moest zelf ook de poep testen, dat vond ze waanzinnig. Ze gilde het uit van verrukking: “Het is nog helemaal warm!”
Vervolgens moest ze eraan ruiken, want goeie poep, dat ruik je niet. Ben ik het persoonlijk niet mee eens trouwens.
Maar eerlijk is eerlijk, Yvon moest toegeven. Ze rook helemaal niks. Het was geurloze poep.
Om nog maar eens in de vergelijking te treden, onze wedstrijd tegen VV Utrecht afgelopen zaterdag, was een beetje als geurloze poep.
Je kan er aan ruiken wat je wilt, je kan er doorheen vroeten met je handen, maar waarschijnlijk reageer je niet zo enthousiast als Yvon.
U moet echter niet vergeten waar het om draait. Geurloze poep draagt zijn steentje bij aan de kwaliteit van de grasbodem.
En zo kunnen wij ook naar onze wedstrijd kijken. Je werd er misschien niet wild van, je mocht dan weliswaar niet schreeuwen door coronamaatregelen, maar al had het wel gemogen, dan had je het wellicht niet eens gedaan.
Maar, een heel belangrijke maar. Uiteindelijk draagt deze wedstrijd wel zijn steentje bij. 5 steentjes om precies te zijn.
DOSKO – VV UTRECHT
4 – 0
